Ciekawe

Dzisiejszy post pochodzi z naszej grupy Chudniemy i jesteśmy fit z Dine4Fit, która ma na celu wzajemne wspieranie się w drodze uzyskania wymarzonej sylwetki.

Jarek jest dowodem na to, że systematyczna praca nad sobą może dać wspaniałe efekty. Ale niech opowie to sam:

Kiedy czasami jem śniadanie na stojąco przy blacie kuchennym, bo czekam na zrobienie kawy, żona mówi mi, że w ten sposób jedzenie trafia od razu do… no w każdym szybko wychodzi.

Być może znasz całe powiedzenie, łącznie z poprawnym zakończeniem, ale nie chcę się w to zagłębiać.

Ale znowu, gdzie indziej czytałem, że według Sokratesa zdrowo jest jeść na stojąco i że starożytni Grecy też tak jedli. Albo: lubię komiksy o Asteriksie i zawsze mnie dziwiło, jak Rzymianie ucztowali na leżąco. A co z dzisiejszymi stresującymi, pospiesznymi czasami, które zmuszają nas do jedzenia podczas spaceru i wykonywania naprawdę ważnego telefonu służbowego?

Dzisiaj światowo, brunch. To modne słowo oznacza po prostu późne śniadanie.

Jak to słowo do nas dotarło i o co właściwie chodzi?

Wszędzie przeczytacie, że słowo „brunch” zostało wymyślone przez niejakiego Guya Beringera, kiedy napisał artykuł dla magazynu Hunter’s Weekly w 1895 roku o późnych sobotnio nocnych imprezach brytyjskiej elity, która później wstawała w niedzielę przed południem. Jest to połączenie słów „breakfast” i „lunch”. Podobnie we Włoszech utworzono tym sposobem słowo „colanzo”, powstała z połączenia słów „colazione” (śniadanie) i „pranzo” (obiad).

Odżywianie czy suplementacja po treningu to bardzo popularny temat, w którym dosłownie miesza się wiele różnych i często sprzecznych opinii.

Jedni polecają białko, inni daliby rękę w ogień za węglowodany, a jeszcze inni kręcą głową, po co to tyle zachodu. Skąd bierze się ta różnorodność opinii?

Jednym z powodów jest to, że optymalne odżywianie potreningowe różni się w zależności od dyscypliny sportu lub, jeszcze lepiej, od celów poszczególnych sportowców. Dodatkowej niespójności dodaje również fakt, że to, co jest zalecane dla profesjonalnych sportowców, nie musi być automatycznie optymalne dla osób ćwiczących fitness.

Wychodzimy na obiad, uczciwie liczymy kalorie, ale potem to wszystko pięknie zapijamy…

Czasami zapominamy, że pijąc dostarczamy sobie również dodatkowej energii.

Wiecie jak to jest – można próbować liczyć każde deko dodatku na talerzu, ale kiedy jesteśmy na wycieczce z dziećmi lub na imprezie firmowej, do głównego posiłku dochodzą napoje. Mąż wypije, powiedzmy, dwa piwa, żona cztery lampki białego wina, dzieci po Fancie, Sprite, Coli lub soku. A na koniec rodzice (i może starsze dzieci) popijają to wszystko kawą – mama zapewne cappuccino, latte lub kawą z mlekiem. Ciekawe, ile kalorii da mi podobna, tradycyjna porcja napojów.

Moja praca jako terapeuty żywieniowego i doradcy żywieniowego nie polega tylko na układaniu jadłospisów.

Moim zadaniem jest również wyjaśnianie ludziom zasad funkcjonowania trawienia, tak aby wiedzieli, co się z nią dzieje w organizmie.

Przekazuję moim klientom informacje o krótko- i długoterminowym wpływie tego, co jedzą na ich zdrowie. Uczę zasad i zależności między jedzeniem a tym, jak się potem czują i wyglądają.

Podstawowa obsługa aplikacji jest w zasadzie prosta. Wybierasz z bazy to co zjadłeś i dodajesz do swojego menu. Ale można sobie też pomóc:

Różne zdefiniowane ustawienia

To, co bardzo pomaga przy pracy z apką, to różne ustawienia zdefiniowane. Ulubione posiłki, ulubione zajęcia, a także możliwość wprowadzenia regularnych zajęć na określone dni tygodnia. Dodatkowo, w ustawieniach menu znajduje się opcja ustawienia trybu aktywności – siedzący tryb życia, lekko aktywny, umiarkowanie aktywny, bardzo aktywny i ekstremalnie aktywny. Zmiana trybu powoduje automatycznie przeliczenie ustalonego dla użytkownika limitu przyjmowanej energii.

Co mówi na ten temat nasz doradca żywieniowy Alexandra Rohlíková? Przeczytaj.

Być może słyszałeś gdzieś, że jeśli chcesz schudnąć, potrzebujesz snu. Czy to prawda?

A jeśli tak, czy jest coś, co możemy zrobić, aby poprawić nasz sen (a tym samym naszą utratę wagi)? Dwa razy tak. Porozmawiajmy o tym, jak to działa.

W dzisiejszych czasach, w cywilizowanym świecie, brak witamin i innych mikroelementów w żywieniu człowieka jest już dość rzadki.

Jednakże, jeśli spojrzymy w przeszłość, praktycznie cała historia człowieka jest związana z niedoborem pewnych substancji w diecie.

„Życie nie jest sprawiedliwe” – usłyszałam ostatnio w szatni po treningu. Po czym nastąpiła opowieść, w której pani, o której mowa, opowiadała, jak skrupulatnie przestrzega diety – a jednak całe jej życie to walka ze wskaźnikiem na wadze.

Na tym samym jednym wydechu przyznała, że bardzo zazdrości swojej najlepszej przyjaciółce, która (cytuję) ładuje w siebie żarcie od rana do nocy i nie przytyła ani grama tłuszczu. Jak to jest możliwe, że ktoś może jeść jak smok, a inny patrząc tylko na tabliczkę czekolady przybiera na wadze dwa kilogramy?